- απελάτης
- Στη βυζαντινή εποχήα. ονομαζόταν ο ζωοκλέφτης, ο τυχοδιώκτης και ο ληστής στις ακριτικές περιοχές του βυζαντινού κράτους. Άλλες εκδοχές τον παρουσιάζουν ως κάτι ανάλογο με τον κλέφτη κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας ή τον ληστοϊππότη της Δύσης κατά τον Μεσαίωνα ή, τέλος, όπως τον ακριτικό μαχητή του βυζαντινού κράτους, εναντίον διαφόρων επιδρομέων.
Ο α. ήταν αντίστοιχος, αλλά και αντίμαχος του ακρίτα. Οι συχνοί και σκληροί αγώνες των ακριτών για το ξεκαθάρισμα των ακριτικών περιοχών από τους α. έλαβαν συχνά ομηρικές διαστάσεις και χαρακτήρα, όπως τουλάχιστον αναφέρονται στο ακριτικό έπος Διγενής Ακρίτας και σε πολλά άλλα δημοτικά τραγούδια. Όπλο των α. ήταν το απελατίκι, σιδερένιο και ακιδωτό ρόπαλο πάνω στο οποίο, όπως αναφέρουν σχετικά δημοτικά τραγούδια, ζωγράφιζαν την εικόνα του αγίου Μάμαντα.
* * *ο (AM ἀπελάτης) [απελαύνω]μσν.- νεοελλ.1. πολεμιστής στα σύνορα του βυζαντινού κράτους2. γενναίος πολεμιστής, αγωνιστήςαρχ.-μσν.ζωοκλέφτης.
Dictionary of Greek. 2013.